Dag 9/10 Lofsdalen

Gisterochtend zijn we vertrokken vanuit Orsa. Het is helaas regenachtig. We maken iets een omweg, zodat we naar Zwedens hoogste waterval kunnen: Njupeskar. Het is een wandeling van 2 km, goed te doen met kleine kinderen (zegt het boekje). Al na 10 meter gaan we over dikke pakken sneeuw en is de weg niet te zien. Gelukkig zijn de bomen oranje gemarkeerd, code oranje zegt Jace steeds. Luna zoekt spoor terwijl wij Jace over de gladde stukken begeleiden. Het regent en de wind is guur. Het pad gaat de berg op. Na een lange tijd geven we bijna op. We zien nog steeds niet waar de waterval zou kunnen zijn en bordjes zijn er ook niet. Luna en ik gaan een stukje vooruit. Daar staan hutjes. Ik scan de omgeving en zie nog niets dus wil terug gaan. Luna daarentegen ziet aan de overkant van de berg wel de waterval. Helemaal beijsd. We maken snel foto's die, blijken later, niet zo goed zijn gelukt vanwege waterdruppels op de lens. We warmen op in de hut, waar toevallig twee Nederlanders zitten. De weg terug is makkelijker, gelukkig. Ondanks alles was het wel de moeite waard en een echt avontuur. In de auto gaan de natte spullen uit.
Onderweg naar Lofsdalen stoppen we 2x voor elanden. Later dan gepland zijn we in Lofsdalen. Het is even zoeken naar de huisjes. Het huisje is super, met sauna en heel ruim en nieuw. S avonds gaat iedereen in de sauna, ook Jace en Luna

Na een goede nacht zijn we nu Lofsdalen aan het verkennen. Er is niet veel in deze tijd van het jaar. In between Seasons zeggen ze zelf. Geen restaurants open. We gaan naar het meer, wat prachtig is, half bevroren. Plat daggie.

We kunnen hier alleen op Internet in het toeristenbureau. Dus ik weet niet wanneer ik weer blog.